LydiaSierraleone.reismee.nl

Christmas and our survival skills

Het is al weer een poosje geleden dat ik een verhaal op mijn weblog heb gezet. Inmiddels hebben we al weer heel wat beleefd.

Het was erg leuk om Kerst op een heel andere manier te vieren. Je merkt er eigenlijk vooraf niet zoveel van, ook niet in de kerk. Af en toe zie je een verdwaalde kerstboom en af en toe hoor je een kerstliedje, maar de kerkdienst op eerste Kerstdag was wel heel gaaf! De meeste kerstliedjes konden we wel meezingen.

's Middags hebben we de hele middag gekookt voor de mensen in het huis. Ze vonden de tomatensoep maar niets, maar de cake als toetje met slagroom maakte het weer goed. De slagroom was helemaal niet goed gelukt, omdat we geen mixer hadden en wij vonden het echt niet lekker. De mensen hier bleven maar opscheppen en we moesten ze vooral vertellen hoe we dit gemaakt hadden.

Op 2e Kerstdag hadden we helemaal geen Kerstgevoel. We zijn naar het strand geweest, dat is hier een gewoonte. Het was wel gezellig met zoveel mensen op het strand. Op tweede Kerstdag zie je overal dancing devils. Mensen verkleden zich dan en dansen op muziek. Oorspronkelijk heeft dat nog met animisme te maken, maar nu is het een traditie. In de dorpjes kom je het nog wel tegen.

Van dinsdag tot vrijdag hebben we een reis gemaakt door het Noorden van Sierra Leone. We hadden van te voren al uitgestippeld wat we wilden gaan doen. We dachten dat we wel 3 of misschien wel 4 dingen konden doen in 3 dagen. Uiteindelijk hebben we 2 dingen gedaan in 4 dagen. Het verkeer en de infrastructuur hier is toch wel een beetje anders dan in Nederland.

Dinsdag ochtend kwam onze driver al een uur te laat. Hij zou ons brengen naar een opstap plek om naar Makeni te gaan. In Makeni heeft een jongen, Dauda, ons opgehaald en hij is met ons meegereisd om voor ons de dingen te regelen en voor onze veiligheid. Als er een inlander mee is, ben je minder kwetsbaar. Vanaf Makeni moesten we met poda poda (een klein busje) naar Kamakwie. Wat een gedoe, we zaten 4,5 uur op een houten plankje met amper been ruimte en klem tussen de mensen. Achter ons zat een man die was zo uitgemergeld en ziek dat iemand anders hem moest vasthouden. Elke keer hadden we een knie of een elleboog in onze rug en achter in het busje zaten er een paar mensen over te geven.

In Kamakwie konden we bij familie van Dauda overnachten. We kwamen echt een super mooie kamer terecht. Het was de enige mooie kamer van het huis en die stonden ze af aan ons. De mensen zijn hier zo gastvrij!

De volgende morgen gingen we al vroeg weg met okada (motor) naar Outamba, het Wildlife Park. Het park lag naast een rivier waar nijlpaarden zijn. We peddelden met 2 kano's en 2 gidsen naar de nijlpaarden toe. We hadden geluk, want het waren er best veel, een stuk of 7, waaronder ook een paar jonkies. Onderweg zagen we nog apen en een paar heel bijzondere vogels.

's Middags gingen we nog een olifanten wandeling maken. Voorop liep een gids met een enorm mes, Dauda had een stok en liep achteraan , dus we voelden ons best wel veilig. Uiteindelijk stelde het niet zo veel voor. We hebben geen olifant gezien. Het park is erg verwaarloosd door de burgeroorlog en we konden daarom niet zo ver door het oerwoud.

We hadden 4 hutten geregeld. Er was 1 tweepersoons hut en 2 tweepersoons hutten. Alleen de mensen van het park hadden 1 hut op slot laten zitten, dus we hebben gezellig met ons drieën op een tweepersoons matras geslapen. But we can manage that!

Er was ook een wc op dat park. Nou ja, een beton blok met een gat tot in de grond en een wc bril. Dat gat zat vol met maden! Maar ja, dat hebben we ook weer overleefd.

Elke dag was het weer een verrassing waar we terecht kwamen, vooral waar we kwamen te slapen! In het wildlife kamp kon je niet eens eten kopen, gelukkig hadden we brood bij ons. Er was ook helemaal geen water, alleen de rivier. Maar toch was het best wel leuk om zo primitief te leven.

Donderdag hebben we de hele dag gereisd. Eerst twee uur met okada weer terug naar Kamakwie, vanaf daar weer met okada naar Makeni dat was meer dan drie uur. Elke keer als we een okada moesten regelen dan kwam ongeveer het hele dorp erom heen staan en iedereen bemoeide zich ermee. We hebben echt onze ogen uitgekeken, het was erg grappig.

We gingen met de okada dwars door veel van die hutten dorpjes. Als wij langskwamen begonnen de kinderen te zwaaien en ‘apato' te roepen. Dat betekent white men. Het is voor hen heel bijzonder om blanke mensen te zien, er zijn namelijk niet zo veel blanke mensen in Sierra Leone en voor sommige kinderen is het zelfs de eerste keer dat ze een blanke zien. Op een gegeven moment kwamen we uit bij een rivier. We konden die alleen oversteken met een vlot. Twee mannen trokken aan een touw en zo kwamen we vooruit. Het was echt een krakkemikkig ding. Toen we er weer af moesten, zouden we eerst door het water moeten lopen, maar de man van het vlot bood aan om ons op de rug naar de kant te brengen. Daar hebben we dan ook maar dankbaar gebruik van gemaakt.

Dicht bij het vlot kwamen we een okada driver tegen die een ongeluk had gehad. Hij had een hele diepe wond in zijn been. Het bot kon je al zien. Annemijn heeft heel dapper voor zuster gespeeld, we hadden namelijk een verbanddoos mee. Het zag er niet echt prettig uit. We hopen maar dat hij nog naar een dokter is gegaan, we hebben het hem wel een paar keer goed verteld.

Dicht bij Makeni is een checkpoint. De drivers worden gecontroleerd of ze wel een rijbewijs hebben. De okada driver waar ik bij op zat had geen rijbewijs en ze maakten er ook een groot probleem van dat Jorine en Annemijn met z'n tweeën achterop zaten. We hebben ze maar wat geld gegeven en toen was het goed. Ze hebben ons een paar keer verteld dat het niet lag aan onze huidskleur dat zij gecontroleerd werden, maar dat zij gewoon hun werk deden. Ik had twee foto's gemaakt en ik stond op het punt om er nog een te maken toen er een agent heel boos naar mij toe kwam en schreeuwde: ‘You will be arrested!' Ik dacht echt van help daar zit ik niet zo op te wachten. Ik heb de foto maar niet meer gemaakt. Gelukkig lieten ze me gaan, ze arresteren niet zomaar een blanke.

Van Makeni naar Bambuna gingen we weer met poda poda, alleen die deed het halverwege niet meer. Daar zaten we dan langs de kant van de weg. We hebben even het dorpje bekeken, er was een heel schattig oud vrouwtje een mat aan het weven. Een vrouw in het busje zei tegen mij dat ik iets op mijn hoofd moest doen tegen het stof, maar ik had niets bij zich en daarom deed zei haar doek af en bond het om mijn hoofd. De mensen in de poda poda vonden het allemaal erg lachwekkend.

Vrijdag zijn we naar een waterval geweest dicht bij Bambuna. 's Middags wilden we naar Lake Sonfon, omdat ze daar nog veel rituelen en tradities hebben, maar dat was qua vervoer haast onmogelijk, of we moesten weer een heel eind reizen. Toen zijn we maar naar huis gegaan. Gelukkig maar, want dat duurde ook veel langer dan de heen weg. We werden wel een paar keer van de weg gehaald door agenten om gecontroleerd te worden.

We waren net onderweg toen we een rij vrouwen of meisje zagen met grijze sokken en hoofddoeken helemaal over hun gezicht hangen. Ze liepen echt heel triest in een rijtje achter elkaar. We dachten eerst dat het een begrafenis was, maar Dauda vertelde ons dat ze op weg waren om besneden te worden. Op dat moment waren we zo blij dat we niet hier in Sierra Leone geboren zijn.

Cecilia had extra haar best gedaan op het avond eten voor ons. We hebben namelijk de dagen dat we aan het reizen waren, op water en brood met pindakaas geleefd.

Vanavond hebben we een kerkdienst van 10 tot 12 uur. Om 12 uur zingen ze: Thank God that I did not die-o.

Happy New Year!

Reacties

Reacties

Marina

All the best wishes for the new year!!!

Marco & Jeanette

Lydia, ook van ons de allerbeste wensen voor het komende jaar! Wat heb je in de afgelopen periode weer veel beleefd. Indrukwekkend hoor. We lezen je verhalen met veel plezier! Het aftellen is begonnen; eind januari kom je weer thuis. We zien naar je uit! Veel liefs en geniet er nog even van!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!