Banana Islands Op een onbewoond eieieiland whiehaa.

In Kent namen we de boot naar Banana Islands. We werden met een inheems vissersbootje naar het eiland gebracht. Het begon al heel goed. De lucht was helemaal grijs en de golven waren enorm hoog. Maar dat was ook wel weer leuk. Achteraf hoorden we dat de golven hier bijna nooit zo hoog zijn. We kwamen aan en we zagen hele leuke hutjes, maar de man die ons naar ons verblijf zo brengen liep daar voorbij, want we wilden natuurlijk een goedkoop questhouse. We zagen allemaal van die golfplaten hutjes, dus we waren wel erg benieuwd waar we nou uiteindelijk terecht zouden komen. Gelukkig viel het nog mee. We sliepen in een hut die verdeeld was in 4 kamers doormiddel van een of andere bamboeachtige schotten. Wij sliepen in een daarvan en ’s nachts kwamen we erachter dat er ook een of andere gorgelende man achter de andere kant van het schot sliep. Gezellig!

Maar goed, de boel werd gerund door een Griek, die Greg heet, en door de inheemse bevolking. ’s Morgens zijn we naar het strand gegaan. Heerlijk, dat ga ik missen als ik terug kom! ’s Middags gingen we vissen en snorkelen. De Griek begeleide ons en bestuurde de boot. Annemijn had zo ongeveer gelijk al een dikke vis aan de haak en Jorine vlak daarna. Zodra de vissen aan boord waren, mochten ze nog even leven, maar daarna kregen ze een paar flinke klappen. Op een gegeven moment riep Greg dat hij een dolfijn zag, maar hoe we ook keken, er was nergens ook maar 1 dolfijn te zien.

Het snorkelen was echt mooi. We hebben echt mooie vissen gezien. Terwijl wij aan het snorkelen waren, schoot Greg vissen dood met een of ander harpoenachtig ding. Hij reeg z dan aan een touw en liet ze in het water hangen. Jorine en ik schrokken ons naar toen we dat zagen, we dachten dat er een hele grote vis dichtbij ons zwom. Annemijn en Stephanie zaten nog in de boot en die zeiden dat we als een stel kuikens klonken.

Op de terug weg zagen we wel dolfijnen. Een stuk of 6. Zo enorm gaaf. Ze waren aan het jagen. Soms zagen we enorm grote vissen wel een meter of vijf uit het water springen en dat wel meerdere keren achter elkaar. Daar achteraan zwom dan een dolfijn. Creation is so amazing! Greg vertelde dat hij nog nooit zo dicht bij dolfijnen was geweest en hij waarschuwde ons, hoewel het waarschijnlijk niet zou gebeuren, dat ze de boot konden omstoten. En dan zit je dan in een rubberboot met een 6pk motor erachter. Ik had dat geloof ik liever niet willen weten. Dolfijnen zijn leuk, maar niet als ik naast ze in het water lig! Greg zat ons aan te moedigen om te gaan snorkelen zo dicht bij die dolfijnen, maar hij durfde het zelf ook niet. We hadden het echt getroffen, ze zien lang niet altijd dolfijnen en als ze dolfijnen zien, dan van grote afstand.

Het was allemaal heerlijk primitief. Er was geen stromend water en in onze kamer stonden alleen maar bedden met een klamboe. Voor €1,70 per nacht mag je ook niet klagen. Het was allemaal goed te doen. Het was ook heel gezellig met elkaar!